Nic łatwiejszego

Nie ma nic łatwiejszego, niż kupić sobie nowa lalkę. Wystarczy odłożyć trochę środków, odszukać pożądany model w sklepie, opłacić towar i spokojnie czekać na listonosza. Proste, prawda? Gorzej robi się, kiedy w nasze ręce wpada trupek. Można mówić o dużym szczęściu, jeśli rzeczony nieboszczyk zachował się w dobrym stanie, ale co z tymi, które mają skruszałe ciało i wycięte włosy? Ja zazwyczaj takich nie przygarniam. Nie mam drygu do odnawiania starych lalek. Wolę te świeżutkie, nad którymi nie trzeba się napracować. Czasami i do mnie wpadnie przez przypadek jakieś lalkowe nieszczęście, ale szybko się go pozbywam.

Oczywiście wśród trupków zdarzają się wyjątki. Takim wyjątkiem jest główka matellowskiej Christie, która dostałam od Inki. Główka była opitolona prawie na łyso, ale ładna. Wrzuciłam ją do szuflady i zapomniałam na cztery lata. W końcu stwierdziłam, że łebek dostatecznie się wyleżał i pokonując swoje lenistwo wzięłam się za wszywanie kłaków.

Nie jestem orłem rerootowym i nie podam z pamięci sklepów, które sprzedają najlepsze lalkowe włosie. Dlatego poszłam na łatwiznę i nawiedziłam najbliższe chińskie centrum, gdzie złapałam z półki pierwszą lepszą czarną treskę. Włosy okazały się nieco zbyt twarde, ale pozwoliły się wszyć i ujarzmić za pomocą frotki. Mam nadzieję, że pomoże im także terapia wrzątkowa. Chciałabym, żeby trochę oklapły, bo na razie odstają od główki, co daje nienaturalne wrażenie. Mimo tego jestem z siebie dumna - tydzień pracy pozwolił odnowić staruszkę :)

W związku z brakiem ciała musiałam przeczesać nagromadzone zasoby. Z pomocą przyszła nowoczesna Fashionistka, którą ograbiłam od góry do dołu - i z ciała i z ciucha. Wolałabym ciało starszego typu, ale nie mam takiego na stanie. Dopóki skądś takiego nie wygrzebię Christie będzie musiała pomęczyć się na współczesnym plastikowym nieruchawcu. 

A skoro już poruszyliśmy temat starszej Barbie, która osiadła na nowoczesnym korpusie, to pociągnijmy go jeszcze trochę, bo Mattel zaczął w końcu odświeżać swoje lalki z przeszłości. Idzie mu to niesporo i z różnymi wynikami, ale grunt, że idzie do przodu.  

Christie została już wydana co najmniej w trzech wypustach - dwa razy jako fashionistka i raz jako lalka kolekcjonerska, związana ze świętami Bożego Narodzenia. W związku z tym, że bardzo lubię ten mold, nie oparłam się pokusie zakupu jednej z nich. Wzięłam najtańszą z dostępnych lalek, bo właśnie ona pojawiła się w miejscowym sklepie z zabawkami, wiec mogłam obejrzeć ją na żywo.

Tak, ta buzia bez wątpienia należy do Christie. Trochę zdziwiło mnie, że widzę ją w postaci  bladolicej blondynki, ale na dobrą sprawę dobrze jej w takiej stylizacji. Od zakupu nie odstraszyło mnie nawet to, że jest całkowicie nieruchoma, ponieważ od szyi w dół wykonana jest z plastiku. Zakres jej pozowania jest oczywiście mizerny, ale na dobrą sprawę wystarcza mi, jeśli lalka "ładnie stoi", a to, przy odrobinie cierpliwości można z niej wykrzesać.

Co mi w niej tak naprawdę przeszkadza? Pikseloza makijażu! U "starych" Barbie taki feler byłby nie do pomyślenia, u nowych, niestety, staje się cechą obowiązkową. Być może mogłabym się jakoś z tym pogodzić, gdyby ta nieprzyjemna tendencja nie wychodziła poza krąg lalek playline, ale nie, ona wkracza na salony, czyli do świata lalek kolekcjonerskich. Jakoś dziwnie czuję się na myśl, że kupując lalkę za kilkaset złotych miałabym otrzymać zabawkę o pięknej twarzy zeszpeconej rojem nadrukowanych kropek, które nieudolnie naśladują porządny makijaż. Brrr! Aż odechciewa się wszelkich nowości! Jeśli tak to ma wyglądać w przyszłości, to ja bez wielkiego żalu przekieruję się na starocie.